Perła – historia

Znaczenie nazwy perła nie jest pewne, być może zostało zapożyczone od gatunku małża (łac. perna ) lub kulistego kształtu (łac. sphaerula).

Legendy opowiadające o pochodzeniu pereł:

  • Perły były łzami aniołów
  • Ostrygi w których znajdowano perły były zapładniane przez tęczę dotykającą wód oceanu.

 

3000 r. p.n.e. – perły zaczęto stosować do wyrobu biżuterii i innych przedmiotów ozdobnych.

2500 r. p.n.e. – Z tego wieku pochodzi najstarszy zachowany naszyjnik z pereł. Znajduje się on w Muzeum Egipskim.

300 r. p.n.e. – Grek Teofrasta wspomina o perłach w swoim dziele O kamieniach.

kamea z perłą

fot. sailko, licencja: Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

Wyrób złotniczy z akwamarynami i perłami z wizerunkiem Rzymianki.

35 r. p.n.e. – zakład między Kleopatrą i Antoniuszem opisany przez Pliniusza w jego Historii Naturalnej. Marek Antoniusz podejmował Kleopatrę na najwymyślniejsze sposoby. Kleopatra traktowała wszystko z pogardą i stwierdziła, że pokaże co to jest wystawne przyjęcie i sama zje danie o wartości 10 milionów sestercji. Kiedy Antoniusz przybył na przyjęcie podano skromne dania. Na drugie danie służący wniósł jeden puchar z octem. Kleopatra zdjęła kolczyk z olbrzymią perłą i wrzuciła perłę do pucharu. Kiedy perła się rozpuściła w occie, wypiła zawartość pucharu. Sędzia zakładu, Lucius Plancus powstrzymał ją przed wrzuceniem drugiego kolczyka, oświadczając, że wygrała zakład. Pozostała perła, została rozłupana na dwie części i powędrowała do Rzymu, gdzie ozdobiła postać Wenus w rzymskim Panteonie. Uczta ta stała się częstą inspiracją dla malarzy i poetów.

Perła kleopatry

Giovanni Battista Tiepolo, Bankiet u Kleopatry, 1743-44.

 

I w. n.e. – Tacyt pisał o Brytanii: Ocean rodzi perły lecz nieco sine i blade.

389 r. n.e. – Ammianus w wielotomowym dziele Dzieje rzymskie wypowiada się o perłach (23,6,85-88).

IX w. n. e. – W dziele Bern Physiologus opisane jest łowienie pereł.

Połów pereł

Łowienie pereł, Bern Physiologus

XIII w. – Pierwsze próby hodowli pereł w Chinach. Do wnętrza małża wkładano drobne przedmioty z kości lub drewna. Po kilkunastu miesiącach, a nawet kilku latach pokrywały się one masą perłową. Bardzo cenne były tworzone w ten sposób małe posążki Buddy.

XVII w. – nazwa epoki Barok prawdopodobnie pochodzi od słowa barroco, które po portugalsku oznacza perłę o nieregularnym kształcie.

XII w. – W czasie krucjat krzyżowcy wierzyli, że noszona perła ochroni ich przed ranami. W średniowieczu perły uważane były za symbol miłości Bożej. Stąd często były wykorzystywane do ozdoby przedmiotów liturgicznych

XVII – VIII w. – Zwiększone zainteresowanie perłami. Perły w dużej ilości naszywane są na stroje kobiece i męskie. Suknie udekorowane perłami osiągają czasem znaczną wagę. Perłami zdobione są też przedmioty użytkowe.

XIII w. – początki hodowli pereł w Chinach.

XVI i XVII w. – znaczący ośrodek połowu pereł słodkowodnych istniał na Dolnym Śląsku. Perły wydobywano z sudeckich populacji małża perłoródki rzecznej, gatunku obecnie wymarłego na terenie Polski.

 

Wiercenie pereł

Perły – Drzeworyt z 1698 r.

1761 r. – szwedzki przyrodnik Karol Linneusz hodował małże słodkowodne dla ich okrągłych pereł.

1890 r. – Rozpoczęcie prac nad hodowlą pereł w Japonii przez K. Mikimoto (na podstawie rad profesora zoologii Mitsukuri). Produkcją pereł hodowlanych na dużą skalę zajęli się Japończycy na początku XX wieku.

1913 r. – Pierwsze farmy powstały w Japonii w (południowa część wyspy Honsiu).

Poławianie pereł w japonii

Kobiety poławiające perły w Kokichi Mikimoto, Japonia, 1921.

1950 r. – hodowla pereł słodkowodnych w jeziorze Biwa na północ od Kioto, na wyspie Honsiu (Japonia).

1956 r. – perły hoduje się w północnej i zachodniej Australii.

1970 r. – hodowla pereł słodkowodnych w Chinach. Ich jakość jest gorsza niż japońskich pereł hodowlanych.

Perły na obrazie

Perły, Michelangelo Merisi da Caravaggio or Caravaggio (1573–1610),

Perły na obrazie

Kobieta w perłach grająca na Swarbat, Raja Ravi Varma 1874

 

 

Perła

Post Author: admin